De euro staat momenteel sterk tegenover de Amerikaanse dollar. Veel beleggers rekenen op een verdere stijging, mede vanwege de dreiging van nieuwe Amerikaanse importheffingen. Maar mocht er alsnog een handelsakkoord komen tussen de Verenigde Staten en de Europese Unie, dan zou dat hele plaatje kunnen kantelen. In dat scenario is een daling of zijwaarts van de euro niet uitgesloten.

Euro neutraliseert tariefeffecten

De recente stijging van de euro speelt een belangrijke rol in de manier waarop markten omgaan met het vooruitzicht van hogere Amerikaanse tarieven op Europese goederen.

Normaal gesproken zouden zulke heffingen een prijsverhogend effect hebben op Europese importen, wat de inflatie zou aanjagen en de economie zou schaden. Maar door de opmars van de euro is dat effect deels geneutraliseerd. In dollars geprijsde goederen worden voor Europese kopers immers goedkoper zodra de euro stijgt.

Wil je alle artikelen kunnen lezen en elke podcast beluisteren? Neem dan een abonnement en krijg toegang tot alle artikelen en de database met duizenden berichten.

Daardoor compenseert de sterke euro automatisch een groot deel van de heffingen, nog voordat die überhaupt zijn ingevoerd. Simpel gezegd: de markt heeft zelf al gereageerd op het risico van tarieven door de euro omhoog te duwen, waardoor het verwachte prijsverschil grotendeels verdwijnt.

Wat gebeurt er bij een akkoord

Als er een akkoord komt waarbij tarieven worden vermeden of verlaagd, dan valt ook de noodzaak weg voor een sterkere euro als verdedigingsmechanisme.

In zo’n scenario zouden beleggers opnieuw ook vertrouwen kunnen krijgen in de concurrentiepositie van de Verenigde Staten. Amerikaanse bedrijven zouden voordeel halen uit een verbeterde toegang tot de Europese markt, terwijl Europa zijn tijdelijke wisselkoersschild verliest.

Gevolg: de dollar wint aan kracht, en de euro verliest terrein. Een correctie van het valutapaar euro-dollar zou dan goed mogelijk zijn. Zeker omdat het niveau 1,20–1,25 sinds 2018 al herhaaldelijk als harde weerstand heeft gefungeerd. Een niveau waar we misschien eerst nog wel naartoe stijgen (geen garanties).

Kapitaalstromen versterken dit effect

Naast handelsstromen spelen ook financiële kapitaalstromen een sleutelrol. Institutionele beleggers zijn terughoudend geweest met grote posities in Amerikaanse activa, vanwege het onzekere handelsklimaat.

Maar zodra die onzekerheid wordt weggenomen via een akkoord, kunnen die kapitaalstromen weer loskomen. Dat zien we nu ook al en kan nog verder toenemen.

Die nieuwe instroom richting Amerikaanse staatsobligaties en aandelen verhoogt de vraag naar dollars. Dat versterkt het effect op de wisselkoers en kan de dollar verder omhoog duwen ten koste van de euro.

Verleden biedt context: geen zekerheid

Hoewel dit scenario logisch klinkt, is het niet vanzelfsprekend dat de euro dan direct fors zal dalen. In het verleden zagen we vaker dat de euro veerkrachtig bleef, zelfs bij geopolitieke spanningen of economische onzekerheid.

Denk aan de periode van 2002 tot 2005, waarin de euro langdurig steeg, gevolgd door een correctie in 2006 en een hernieuwde rally naar 1,60 in 2008.

Toch blijft het feit dat de huidige zone van 1,20–1,25 structureel als weerstand fungeert. Zonder een nieuwe katalysator is de kans groot dat deze grens opnieuw de muur blijft.

Punten in bullet-points

• De stijging van de euro compenseert nu deels het verwachte prijsopdrijvende effect van Amerikaanse tarieven.
• Daardoor wordt het effect van mogelijke Amerikaanse heffingen op Europese importgoederen sterk afgezwakt.
• Als er een akkoord komt dat de tarieven verlaagt of vermijdt, valt de reden voor die euro-stijging grotendeels weg.
• Amerikaanse activa worden dan aantrekkelijker, wat kan leiden tot kapitaalstromen richting de dollar.
• De zone 1,20–1,25 is al sinds 2018 een sterke weerstand; zonder nieuwe steun kan de euro daar opnieuw op afketsen.
• Een daling van de euro in de komende 12 maanden is een realistisch scenario.

Conclusie

De huidige euro-stijging is deels ingegeven door het vooruitzicht van Amerikaanse heffingen en functioneert als buffer tegen prijsverhogingen. Maar als die heffingen uiteindelijk niet komen door een handelsakkoord, valt dat verdedigingsmechanisme weg.

Tegelijkertijd zou de dollar profiteren van hernieuwde kapitaalinstroom en verbeterd exportperspectief. De kans is dan groot dat de euro terugvalt, mogelijk zelfs onder de 1,20. Wat nu wordt gezien als euro-sterkte, kan dan achteraf een correctiegevoelige overschatting blijken.