OCI: Fusie Orascom alleen maar ellende voor aandeelhouders - Ver van wegblijven

OCI kondigde afgelopen week een fusie aan met Orascom Construction, een onderneming die net als OCI is opgericht door de familie Sawiris. Wat door het bedrijf wordt gepresenteerd als een strategische herstructurering, heeft in de markt geleid tot forse onrust, aanhoudende koersdruk en openlijke kritiek van beleggers. De kern van de discussie draait om waardering, zeggenschap en het ontbreken van een reëel alternatief voor minderheidsaandeelhouders.

• De transactie is opgezet als een aandelenruil zonder cash alternatief.
• De waardering van Orascom wijkt duidelijk af van de actuele beurswaarde in Abu Dhabi.
• De familie Sawiris heeft aan beide kanten van de transactie een doorslaggevende stem.

De beleggersvereniging VEB heeft zich ongebruikelijk scherp uitgelaten en beraadt zich op vervolgstappen. Beleggers voelen zich klemgezet doordat zij feitelijk geen echte keuze hebben: verkopen tegen een weggezakte koers of deelnemen aan een ruilbod waarvan de economische logica en fairness ter discussie staan.

Investment view

Wij zitten duidelijk aan de negatieve kant op OCI en doen al langere tijd niets met het aandeel. Zelfs in het hypothetische geval dat wij het aandeel zouden bezitten, zouden wij ervoor kiezen om de positie direct te verlaten. Deze constatering doen wij expliciet vanuit de rol van toeschouwer, niet als aandeelhouder.

• Structurele belangenverstrengeling door de dominante positie van de familie Sawiris.
• Een ruilverhouding die niet aansluit bij de actuele marktwaardering van Orascom.
• Geen cash alternatief, waardoor beleggers worden gedwongen tot een ongunstige keuze.

De voorgestelde ruilverhouding bedraagt 0,4634 Orascom-aandeel per OCI-aandeel. OCI stelt dat dit neerkomt op een waarde van circa 5,50 euro per OCI-aandeel, terwijl de impliciete waarde op basis van de beurskoers van Orascom in Abu Dhabi beduidend lager ligt. Volgens de VEB bedraagt het verschil grofweg een derde en gaat het om waarde die vooral op papier bestaat.

Dat raakt direct aan de kern van de beleggingscase. Beleggers worden niet afgerekend in contanten of in een liquide, breed toegankelijke notering, maar in aandelen van een onderneming die verhandeld wordt op een beurs waar veel Europese brokers geen toegang toe bieden. Dit vergroot de frictie, verlaagt de verhandelbaarheid en verhoogt het risico voor minderheidsaandeelhouders.

Vanuit een bredere marktomgeving is deze structuur extra problematisch. In een context waarin beleggers juist transparantie, eenvoud en kapitaalbescherming zoeken, wordt hier gekozen voor complexiteit, beperkte optionaliteit en een scheve risicoverdeling. Governance-risico’s en het ontbreken van keuzevrijheid wegen in onze ogen zwaarder dan welk strategisch verhaal dan ook.

Governance en achtergrond