Dit artikel is reeds deze ochtend geplaatst en wordt nu herhaald.

Gisteren hebben wij gewezen op de aanhoudend stijgende Amerikaanse rente aan de hand van de rente op 10 jaar (zie artikel) en laten we vandaag weer kijken naar de lange rente. Deze loopt overigens niet alleen op in de VS, maar ook in Japan en in Europa.

Wil je alle artikelen kunnen lezen en elke podcast beluisteren? Neem dan een abonnement en krijg toegang tot alle artikelen en de database met duizenden berichten.

De rente VS op 30-jarige staatsobligaties staat inmiddels op 4,96% en flirt met het hoogste niveau van dit jaar. Dit is des te opvallender omdat de consumentenprijsindex (CPI) lager uitviel dan verwacht, wat normaal gesproken zou leiden tot dalende rentes. Vandaag komt de PPI uit.

Visie op het renteklimaat

Wat we hier zien, is een "vertrouwenscrisis" die zich steeds nadrukkelijker aftekent op de obligatiemarkt. Beleggers lijken zich steeds minder te laten leiden door inflatiecijfers en steeds meer door de structurele zorgen over het begrotingsbeleid van de Verenigde Staten.

Dit kan vandaag of morgen plotseling grip krijgen op aandelen en tot een tijdelijke daling leiden, zeker na de recente stijging. We moeten dus de rente nu serieus nemen en voorzichtiger zijn over de zeer korte termijn bewegingen, maar blijven gewoonweg bullish voor de lange termijn (zie ook de strategie). Het zou echter niet verbazen als aandelenmarkten op de rente een stap terug kunnen doen, tenzij deze rente alsnog gaat dalen.

De hoop die in november 2024 nog leefde onder sommige obligatiebeleggers is in rap tempo verdwenen. Volgens de markt dreigt het fiscale beleid van de nieuwe regering zelfs zó ontspoord te raken, dat er mogelijk een marktschok nodig is om de politiek tot inkeer te brengen.

Vergelijkt de situatie met het ‘Liz Truss-moment’ in het Verenigd Koninkrijk, waarbij ongefundeerde belastingverlagingen zonder dekking tot een korte instorting van het vertrouwen in Britse staatsobligaties leidde.

Waarom inflatiecijfers minder tellen
Het feit dat de rente op dertigjarige Treasuries niet daalt ondanks meevallende inflatiecijfers, onderstreept de verschuiving in het marktdenken.

Waar eerder vooral de Federal Reserve en haar rentebeleid de obligatierente bepaalden, lijken beleggers nu vooruit te lopen op iets structurelers: het begrotingstekort, de schuldenberg en het gebrek aan politieke discipline.

Voor het eerst sinds lange tijd is er een reële kans dat de markt zich losmaakt van het traditionele patroon van lagere inflatie is een lagere rente. De rente blijft hoog omdat beleggers hogere risicopremies eisen voor het bezit van langlopende Amerikaanse staatsleningen.

Zorgen om een zelf veroorzaakte crisis
De markt vraagt zich af of het Amerikaanse Congres en de regering überhaupt in staat zijn om terughoudend begrotingsbeleid te voeren zonder eerst geconfronteerd te worden met een crisis.

Met een schuld die richting de 35 biljoen dollar loopt en geen zicht op structurele bezuinigingen of belastingverhogingen, lijkt het pad richting zo’n crisis inmiddels geplaveid.

Conclusie

De markt begint dus een eigen oordeel te vellen, onafhankelijk van de Federal Reserve.

Dit is een belangrijke verschuiving. De oplopende rente op lange termijn zou wel eens het gevolg kunnen zijn van een groeiend wantrouwen tegenover de Amerikaanse politiek. Het risico op een ‘Truss-moment’, maar dan in de VS, is reëel geworden.

Wij zijn dan ook van mening dat als de rente niet snel daalt, dit een excuus kan worden voor een tijdelijk dip bij aandelen.

De vraag is nu niet meer of de rente zakt bij lagere inflatie, maar welke gebeurtenis nodig is om het vertrouwen in de Amerikaanse begrotingsdiscipline te herstellen.

Zolang die vraag niet beantwoord is, blijft de kans groot dat beleggers vasthouden aan hogere risicopremies, en dus aan hogere rentes wat uiteindelijk invloed kan hebben op aandelen.