English version is provided after the Dutch text.

Dit een extra updat na de instant view eerder

De Federal Reserve heeft de target range voor de federal funds rate verlaagd met 0,25 procentpunt naar 4,00–4,25 procent.

Wil je alle artikelen kunnen lezen en elke podcast beluisteren? Neem dan een abonnement en krijg toegang tot alle artikelen en de database met duizenden berichten.

Het is de eerste verlaging in negen maanden. Met deze stap kiest de centrale bank ervoor om toenemende zorgen over een verzwakkende arbeidsmarkt zwaarder te laten wegen dan de aanhoudende inflatie.

Visie

• Renteverlaging: naar 4,00–4,25 procent, de eerste in negen maanden.
• Arbeidsmarkt boven inflatie: zorgen over de arbeidsmarkt wegen zwaarder dan inflatie, die hoog blijft.
• Cijfers verslechteren: banengroei fors neerwaarts bijgesteld, werkloosheid op 4,3 procent, kerninflatie op 2,9 procent.
• Verdeeldheid binnen Fed: nipte meerderheid ziet nog twee verlagingen dit jaar, anderen niet.
• Politieke druk: Trump oefent zware druk uit, terwijl tarieven en immigratiebeperkingen beleid bemoeilijken.
• Lange termijn: opwaartse trend intact, liquiditeit blijft steunpilaar, correcties bieden koopkansen.

De renteverlaging verandert fundamenteel weinig aan de langere trend. Beleggers blijven opereren in een omgeving waarin liquiditeit overvloedig aanwezig is. Historisch gezien is ruime liquiditeit de sterkste drijver van opwaartse markten, en dat blijft ook nu het geval.

De Fed signaleert met deze stap dat zij bereid is meer inflatierisico te accepteren om de arbeidsmarkt te beschermen. Daarmee legt de centrale bank feitelijk een bodem onder de markten.

Opvallend is dat voorzitter Powell wel degelijk inflatiedruk ziet ontstaan uit de nieuwe importtarieven. Toch lijkt dit plotseling minder zwaar te wegen in zijn beleidsafwegingen.

De Fed accepteert het risico van hogere prijzen, zolang dit de kans verkleint dat de arbeidsmarkt verder verzwakt. Deze benadering biedt steun voor de markten, maar houdt tegelijk het gevaar in dat prijsdruk langer aanhoudt dan gewenst.

Op de korte termijn is de marktreactie minder voorspelbaar. Statistieken suggereren dat een fase van winstnemingen mogelijk is, maar de ervaring leert dat correcties in dit soort situaties vaak kortstondig zijn.

Zodra duidelijk wordt dat de condities — lage rente, ruim monetair beleid en een Fed die terughoudend is met verkrappen — overeind blijven, keren kopers doorgaans snel terug.

Voor beleggers zijn er twee cruciale observaties. Ten eerste is het feit dat de Fed de rente verlaagt terwijl de S&P 500 zich dicht bij een historisch hoogtepunt bevindt geen teken van zwakte, maar juist een bevestiging dat beleid en markten dezelfde richting op bewegen.

Zestien keer eerder deed de Fed hetzelfde, en in al die gevallen stond de index twaalf maanden later gemiddeld ruim 15 procent hoger. Dit onderstreept dat correcties in een dergelijke context doorgaans koopkansen opleveren.

Ten tweede moeten beleggers erkennen dat de neerwaartse risico’s in de arbeidsmarkt en de oplopende kerninflatie spanningen kunnen veroorzaken.

Politieke druk vanuit president Trump, gecombineerd met structurele factoren zoals hogere importtarieven en immigratiebeperkingen, kunnen bovendien voor extra volatiliteit zorgen.

Toch wegen deze risico’s vooralsnog niet op tegen de belangrijkste steunpilaar: de blijvende instroom van liquiditeit en de bereidheid van de Fed om de cyclus actief te begeleiden.

Samenvattend: alles bij elkaar rechtvaardigt dit de conclusie dat de onderliggende trend opwaarts blijft, met tijdelijke correcties die eerder als instapkansen dan als structurele trendbreuken moeten worden gezien.

Toelichting

Recente indicatoren laten zien dat de economische groei in de eerste helft van het jaar is afgezwakt. De banengroei is vertraagd en de werkloosheid is licht opgelopen, maar blijft laag. De inflatie is toegenomen en blijft op een relatief hoog niveau.

Het Comité streeft op de lange termijn naar maximale werkgelegenheid en een inflatie van 2 procent. De neerwaartse risico’s voor de werkgelegenheid zijn toegenomen, terwijl de onzekerheid over de economische vooruitzichten hoog blijft.

Voor toekomstige renteaanpassingen zal de Fed inkomende data, vooruitzichten en risico’s zorgvuldig afwegen. Intussen gaat de balansafbouw door: de bezittingen in staatsobligaties, agency debt en door hypotheken gedekte obligaties worden verder teruggebracht.

De Fed benadrukt sterk vast te houden aan het doel van maximale werkgelegenheid en het terugbrengen van de inflatie naar 2 procent. Het beleid kan worden aangepast als nieuwe risico’s de doelstellingen in gevaar brengen.

Verschuiving in risicobeeld

De verklaring benadrukt dat de beslissing is genomen “in het licht van een verschuiving in de balans van risico’s”. Waar eerder de arbeidsmarkt nog als “solide” werd omschreven, is die kwalificatie nu verdwenen. Daarmee geeft de Fed een duidelijk signaal dat de risico’s voor de werkgelegenheid zijn toegenomen.

Recente cijfers onderstrepen dit beeld. De banengroei is sterk neerwaarts bijgesteld: in de drie maanden tot juni ging het gemiddelde van 150.000 naar 96.000 nieuwe banen per maand, en in de drie maanden tot augustus verder omlaag naar slechts 29.000.

De werkloosheid liep in augustus op naar 4,3 procent, het hoogste niveau in ruim een jaar. Tegelijkertijd is de inflatie weer opgelopen: de kerninflatie steeg van 2,6 procent in april naar 2,9 procent in juli.

Verdeeldheid binnen de Fed

Elf van de twaalf stemgerechtigde leden steunden de verlaging, terwijl Fed-gouverneur Stephen Miran pleitte voor een grotere stap van 0,5 procentpunt.

De vooruitzichten laten verdeeldheid zien: een nipte meerderheid van de beleidsmakers voorziet nog minstens twee extra verlagingen dit jaar, in oktober en december, terwijl zeven van de negentien deelnemers helemaal geen verdere verlagingen verwachten en twee anderen slechts één.

Dit wijst op meer discussie en spanning binnen het beleidscomité.

Politieke druk en beleidscontext

De renteverlaging vond plaats tegen een achtergrond van sterke politieke druk. President Trump dringt al maanden aan op snellere en grotere verlagingen en bekritiseert voorzitter Jerome Powell openlijk. Onlangs probeerde hij zelfs Fed-gouverneur Lisa Cook te ontslaan, maar dat werd door de rechter tegengehouden.

Daarnaast spelen structurele factoren mee die het werk van de Fed bemoeilijken. Nieuwe en hogere importtarieven drukken op de marges van bedrijven en kunnen consumentenkoopkracht aantasten.

Strengere immigratiebeperkingen lijken de arbeidsmarkt krapper te maken en beperken mogelijk de banengroei.

Beleidskoers en marktreactie

Ondanks de renteverlaging blijft de Fed haar balans verkleinen. Het uiteindelijke doel blijft onveranderd: maximale werkgelegenheid en het terugbrengen van de inflatie naar 2 procent.

Powell kiest er nu voor meer inflatierisico te accepteren om de arbeidsmarkt te beschermen. Voor de lange termijn verandert er weinig: liquiditeit en beleid blijven de markten ondersteunen.

Op korte termijn is het even afwachten hoe beleggers reageren. Mogelijk volgt eerst een fase van winstnemingen, maar de onderliggende trend blijft opwaarts gericht.

Conclusie

De renteverlaging van de Fed onderstreept de toegenomen zorgen over de arbeidsmarkt, terwijl de inflatie nog altijd relatief hoog blijft.

De verdeeldheid binnen het beleidscomité en de politieke druk vergroten de onzekerheid, maar de centrale bank houdt vast aan haar langetermijndoelstellingen.

Voor beleggers verandert er weinig aan de opwaartse trend: correcties lijken vooral nieuwe instapkansen te bieden, met liquiditeit als belangrijkste steun voor de markten.

🔵 English version

Fed cuts rates by 25 bps and signals more to come

The Federal Reserve lowered the target range for the federal funds rate by 25 basis points to 4.00–4.25 percent, marking the first cut in nine months. With this move, the central bank prioritizes growing concerns over labor market weakness over persistent inflationary pressures.

Outlook

• Rate cut: to 4.00–4.25 percent, the first in nine months.
• Labor over inflation: concerns about labor market weakness now outweigh persistent inflation.
• Weakening data: payroll growth sharply revised lower, unemployment at 4.3 percent, core inflation at 2.9 percent.
• Fed divided: slim majority expects two more cuts this year, others none or just one.
• Political pressure: Trump pushes hard, while tariffs and immigration constraints complicate policy.
• Long-term trend: uptrend intact, liquidity remains the main support, corrections seen as buying opportunities.

This rate cut doesn’t fundamentally alter the long-term trajectory. Markets continue to operate in an environment flush with liquidity, historically the strongest driver of equity upside. By choosing to ease despite lingering inflation, the Fed is effectively putting a floor under risk assets.

Chair Powell acknowledged inflationary pressures stemming from new tariffs. Yet these seem to carry less weight in current policy decisions. The Fed appears willing to accept higher prices if that means limiting further deterioration in employment conditions. This approach provides near-term support for markets but carries the risk of inflation becoming more persistent.

In the short term, market reactions are less predictable. Historical patterns suggest that some profit-taking may follow, but corrections in liquidity-rich environments are typically shallow and short-lived. Once confidence returns that monetary conditions remain accommodative, risk appetite usually resumes quickly.

Two observations matter most for investors. First, the Fed is cutting rates while the S&P 500 trades near all-time highs. This is not a signal of weakness but of alignment between policy and markets.

Historically, when the Fed has cut rates with the index within 1 percent of its peak, equities were higher 12 months later in every case, averaging gains of more than 15 percent.

Second, downside risks remain tied to labor market softness and sticky core inflation. Political pressure from President Trump, coupled with structural factors such as higher tariffs and tighter immigration rules, could generate additional volatility. Still, these risks are overshadowed by the dominant factor: ongoing liquidity support and a Fed intent on cushioning the cycle.

Altogether, the underlying trend remains upward. Corrections should be seen less as structural breaks and more as tactical entry points for investors seeking to position alongside liquidity-driven momentum.

Explanation

Recent indicators show that economic growth slowed in the first half of the year. Job gains have weakened, and unemployment has edged up, though it remains relatively low. Inflation has moved higher and continues to run above target.

The Committee reaffirmed its longer-term goals of maximum employment and 2 percent inflation. Downside risks to employment have increased, while uncertainty over the economic outlook remains high.

The Fed will carefully assess incoming data, the evolving outlook, and the balance of risks before making additional adjustments. In parallel, balance sheet reduction continues, with holdings of Treasuries, agency debt, and mortgage-backed securities being trimmed further.

The central bank emphasized its strong commitment to maximum employment and returning inflation to 2 percent, while signaling readiness to adjust policy if risks threaten those objectives.

Shift in risk balance

The official statement noted that the decision was taken “in light of a shift in the balance of risks.” Where the labor market was previously described as “solid,” that characterization has now been removed.

This marks a clear signal that risks to employment are rising.

Recent data underline this point. Payroll growth has been revised sharply lower: from an average of 150,000 jobs per month in the three months to June, down to 96,000, and further to just 29,000 in the three months to August.

The unemployment rate rose to 4.3 percent in August, the highest level in over a year. At the same time, core inflation moved up from 2.6 percent in April to 2.9 percent in July.

Division within the Fed

Eleven of the twelve voting members supported the 25 bp cut, while Fed governor Stephen Miran dissented in favor of a larger 50 bp move.

The outlook is divided. A slim majority of policymakers still project at least two additional cuts this year, in October and December. However, seven of the nineteen participants expect no further cuts, and two more foresee only one.

This underscores the growing tension and debate within the FOMC.

Political pressure and policy context

The decision was made against a backdrop of strong political pressure. President Trump has openly pushed for faster and larger rate cuts and has repeatedly criticized Chair Powell. He even attempted to remove Fed governor Lisa Cook, though the courts blocked this move.

At the same time, structural forces complicate policy execution. New and higher tariffs are squeezing business margins and may erode consumer purchasing power.

Tighter immigration rules appear to be reducing labor force growth, adding further strain to employment gains.

Policy stance and market reaction

Despite the rate cut, the Fed continues shrinking its balance sheet. The long-term goals remain unchanged: maximum employment and 2 percent inflation. Powell is now openly accepting more inflation risk to protect the labor market.

For the long term, little changes: liquidity and policy continue to support markets.

In the short term, market reaction is uncertain. Profit-taking could follow, but the underlying trend remains upward, supported by liquidity and accommodative policy.

Conclusion

The Fed’s rate cut highlights rising concern over the labor market, even as inflation stays elevated.

Division within the FOMC and political pressure add uncertainty, but the Fed remains committed to its long-term objectives.

For investors, the overarching trend stays intact: liquidity is the dominant support, and corrections should be seen as tactical buying opportunities rather than structural breaks.